سقف کاذب در معماري داخلي براي پوشش سقف و پوشاندن اتصالات تاسیسات برقی و مکانیکی بکار ميرود. معلوم نيست اولين کساني که از سقف کاذب استفاده کرده اند چه قدر از کاربردهاي مختلف اين حرفه آگاهي داشتند اما سقف کاذب در زماني کوتاه جاي خود را در صنعت ساختمان پيدا کرد . سقف کاذب مي تواند بصورت گچی، چوبی، فلزات رنگين، پي وی سي، شيشه ای، آهنی، ورق های فلزی روکش دار، آلومينيومی، کامپوزيت و غيره نصب شود که در هر صورت قابليت اجراء به صورت واحد و يا باهم را داراست. حضور سقف کاذب در ساختمان دغدغه پوشش و مخفي نگه داشتن عوامل زير سقف را از بين مي برد که یکی از ويژگيهای اين رشته ساختماني نيز هست.

اجرای صحیح سقف کاذب در ساختمانها می تواند به میزان قابل توجهی مصرف سوخت را کاهش دهد و با حذف بخشی از فضای مورد سرمایش و گرمایش میزان مصرف انرژی را که برای این منظور به کار می رود، کاهش می دهد. سقف کاذب در طبقات فوقانی می تواند از انتقال حرارت بین فضای داخلی و فضای خارج ساختمان بکاهد. استفاده از عایقهای حرارتی در سقفهای کاذب و اجرای صحیح و بدون درز اینگونه سقفها تبادل حرارتی را کاهش می دهد. به این منظور یکی از روش های صرفه جویی در مصرف انرژی است.

مهمترین دلایل استفاده از سیستم سقف کاذب را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد:
الف: ایجاد رویه‌ای برای پوشش قسمت زیرین سقف ساختمان
ب: ایجاد فضایی برای جاسازی تأسیسات و تجهیزات سبک وزن
پ: بهبود عایقبندی صوتی و یا حرارتی سقف هر طبقه از ساختمان
ج: ایجاد سقفی کوتاه‌تر برای فضاهای داخلی ساختمان
د: زیبائی و استحکام فوق العاده سقفهای کاذب